ایستگاه بادرود همچنان محروم است

گذری به ایستگاه راه آهن بادرود

چندی پیش توفیقی دست داد تا نائب الزیاره همه شما عزیزان در مشهد مقدس باشم . در برگشت از مشهد با قطاری که از مسیر طبس راهی اصفهان بود همراه شدم . در طول مسیر ایستگاههای قطار را می دیدم که گاهأ قطار اجبارأ توقف می نمود . نکته مهم این بود که تمامی ایستگاهها دارای ساختمانی مجهز که به منظور انتظار مسافرین ونمازخانه وسرویسهای بهداشتی بود از دور به چشم می خورد . درخلوت خویش خاطراتم را مرور می کردم که به یادم آمد در دور دوم سفر رئیس جمهور به استان اصفهان(فروردین 87) مقرر گردیده بود ایستگاه راه آهن بادرود تجهیز شود. تجهیز ایستگاه بادرود خلاصه شد به نصب چند تیر برق روشنائی – احداث سکوی پیاده شدن مسافر – نصب دیوارپیش ساخته در حریم ایستگاه ونصب نرده در اطراف سکو . سئوال اینجاست که با توجه به تردد بی شمار مسافر از این ایستگاه وباتوجه به سه راهی واقع شدن –عدم وجود اتوبوس خط تهران –بادرود وسفر اجباری همشهریان با قطار –تردد تمامی اهالی شهرستان از این ایستگاه و دهها پتانسیل دیگر چرا باید سرویس بهداشتی ایستگاه مربوط به سال 1346 باشد؟ چرا برای احداث سالن انتظار ونمازخانه این ایستگاه مهم کشور تاکنون فکری نشده است ؟ چرا به این مناطق کمتر توجه می شود ؟ ودهها چرای دیگر که هنوز بی پاسخ مانده اند....