...و عباس مهرزاد به سوی خدارفت

بعضی وقتها هضم کردن بعضی خبرها برای آدم خیلی سخت می شود، مخصوصاً اگر آن خبر، خبر مرگ عزیزی باشد که وجودش برایت نماد دلسوزی و مردانگی و بزرگواری باشد، مردی که یک عمر وقت خود را صرف تربیت جوانان این آب و خاک کرده باشد و چون پدری دلسوز برای تک تک فرزندانش، پدری کرده باشد و عشق ورزیده باشد... مردی که شرافت و انسانیت در وجودش ریشه داشت و حتی اخم و تخم هایش برایت شیرین بود چرا که با تمام وجودت حس می کردی که چون پدری مهربان آرزوی موفقیت تو را دارد و الحق و والانصاف که شغل انبیاء الهی شایسته چنین مرد بزرگ و باکمالاتی بود....

هنوز نصیحت های پدرانه اش در خاطرم مانده است، هنوز جدیت و پشتکار او را در تربیت دانش آموزان مدرسه از یاد نبرده ام، هیچگاه آنروز را که به خاطر شیطنت های نوجوانی ام از کلاس اخراج شدم و دست برقضا اخراجم از کلاس با حضور سرزده او همراه شد را از یاد نمی برم، همان روزی که با چشمهای مهربانش به من نگاهی انداخت و با آن لحن پدرانه و دلسوزانه اش به من خندید و گفت : من خجالت می کشم دست روی تو بلند کنم، آخر تو بزرگتر از منی!!! ولی نه، همان روز می خواستم تو را ببوسم و بگویم بزرگی زیبنده وجود توست! بزرگی را در تو می توان تفسیر کرد! معنای بزرگی را باید از معلم متواضع و و دلسوزی چون تو آموخت... بزرگی به انصاف و کرم و منش است که همانا دررفتار و گفتار و کردار تو جلوه می کند...

از صبح که این خبر را شنیدم با خودم آرزو می کردم که این خبر واقعیت نداشته باشد، خودم را فریب می دادم که لابد این هم مثل همه خبرهایی است که یک کلاغ را چهل کلاغ می کنند!!! از لحظه شنیدن این خبر تا به حال تمام خاطرات دوران مدرسه ام از جلوی چشمانم رد شده است... خنده ها، اخم ها، فریادها، تلخی ها، شیرینی ها و همه و همه.... و با خود فکر میکنم که آیا کسی در بادرود هست که در دو دهه اخیر به سروسامانی رسیده باشد و از لطف و بزرگواری و دلسوزی این مرد بزرگ بی نصیب مانده باشد؟؟؟

و آری، انگار گلچین روزگار، گلی دیگر را از میان ما چید و بازهم بنده ای از بندگان خوب خدا جمع ما را ترک کرد... عباس مهرزاد معلم مهربان و صمیمی و دلسوز همه بچه های بادرود، به سوی خدا پرواز کرد... و جای چنین انسانی بی شک جنه الرضوان خداوند است و او رفت تا قدر انسانهایی که پیشمان هستند را بیشتر بدانیم و ایمان بیاوریم که کاروان مرگ روزی از منزل ما هم عبور خواهد کرد و همه ما باید آماده رفتن به منزلگاه ابدی مان باشیم...

به روح پاک این مرد بزرگ درود و صلوات می فرستم و به خانواده محترم و معزز این معلم فداکار و دوست داشتنی و تمام شهروندان بادرودی، رحلت جانکاه وناگهانی این پدر مهربان را تسلیت می گویم. 

منبع:وبلاگ کویر بادرود 

مراسم گرامیداشت یاد وخاطره این انسان شریف امروز دوشنبه اول آذر از ساعت 30/1 الی 30/3 ومراسم شب هفت وی روز پنج شنبه همین هفته از ساعت 30/7 الی 9 شب در حسینیه مرکز شهر بادرود برگزار می شود 

عباس مهرزاد در یک نگاه 

عباسعلی مهرزاد ۵۹ساله در طول 30 سال خدمت صادقانه در اداره آموزش وپرورش از بدو ورود به این ارگان به عنوان معاون یا رئیس مدارس ابتدائی تا دبیرستان را در شهر بادرود عهده داربود .وی مردی متواضع ،فروتن ومدیری کارآمد وجسور بود .بعد از دوران بازنشستگی بنا به دعوت هیئت موسس به جرگه اعضای هیئت موسس دانشگاه آزاد بادرود درآمد وخدمات قابل شایانی را در راه اندازی این مرکز علمی به منصه ظهور رسانید.مهرزاد رئیس شورای حل اختلاف بادرود نیز بود ونقش موثر وکارآمدی را در این نهاد مردمی ایفاء می نمود . 

وی در صبح روز یکشنبه 30 آبان در حالیکه با موتور سیکلت در مسیر بلوار استاد مطهری تردد می نمود،ماشین پژو که از پشت سر در حرکت بود با وی برخورد وبر اثر جراحات وارده ومرگ مغزی جان به جانان تسلیم نمود.روحش شاد ویادش پررهرو باد