تلاش برای جلوگیری از آبادانی آستان آقاعلی عباس(ع)

چرا دست بخش خصوصی را قطع میکنند

به حال برخی از ناآگاهان باید گریست

نگرشی بر ناهمکاریهای اداری در سرمایه گزاری  اقامتی در جوار آستان مقدس آقاعلی عباس

محمدعلی افغانی رئیس وقت اداره اوقاف وامور خیریه شهرستان در سال 1349 ضمن چاپ بیلان کاری از وضعیت کارهای عمرانی انجام گرفته در 42 سال پیش توسط هیئت امناء این امامزاده ضمن تشریح فعالیت چهارساله این اداره(از سال 45 تا 49) از پایان نیمی از 400 باب زائر سرا در این آستانه خبر می دهد.با آغاز طرح احداث گنبد جدید درسال 1354  تمام 400 زائر سرا تکمیل و به بهره برداری می رسند.از سال 53 تاکنون حتا یک متر به فضای اقامتی این امامزاده اضافه نشده است.در دوران طلائی خدمت دکتر باغبانیان نماینده یک دهه از تاریخ پر فراز ونشیب بادرود از افراد زیادی برای سرمایه گزاری در این مجموعه دعوت بعمل آمد مجموعه ی تیم کاری دکتر باغبانیان از هر ابزاری برای حضور سرمایه گزاران گردشگری بهره جستند وعاقبت هیچ یک از این تلاشها به نتیجه نرسید.

سال گذشته بنا به اصرار وتوجیه برخی از همشهریان ،دکتر محققی آمادگی خویش را برای احداث 40 واحد سوئیت اقامتی در خور شأن مقام شامخ این امامزادگان را اعلام نمود.باحضور روسای جهاد کشاورزی ومنابع طبیعی مکانی پیشنهاد گردید.موافقت اصولی سازمان میراث فرهنگی برای احداث هتل صادر شد .کلیه مراحل اداری طی 5 ماه پیگیری مداوم انجام وبا حمایت فرماندار محترم شهرستان آقای سلیمانی(که خدایش یاریگر باد) در کمیسیون ماده 13 فرمانداری مطرح ومورد موافقت قرار گرفت. اکیپ اجرائی برای ساخت وطراحی زیباترین هتل منطقه شمال استان، راهی شهرهای مختلف شدند تا از نزدیک هتلهای موجود را ببینند. با صرف میلیونها ریال هزینه نقشه زیبای هتل با تلفیق معماری کویری ترسیم گردید .

درحالیکه همه مراحل داشت دست بدست هم میداد تا تابوی عدم حضور بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در اطراف حرم شکسته شود با ناباوری سیل تحریکات حماقت گونه ونامه نگاریهای غرض ورزانه رئیس وقت اداره اوقاف(که خدایش به راه راست هدایت فرماید) مبنی بر مخالفت با ساخت این مجموعه آغاز شد.در راه تخریب مسیرهموار ساخت مجموعه کسانی چون آقای «ش» که به تازگی عبای خدمتگزاری به این آستان را به گردنش نهاده بودند نیز کوتاهی نکرد(که از این همشهری مدعی دلسوز آبادی رنجوریم ومتوقع).

روند مخالفتها تا بدانجا پیش تاخت که در کارگروه استانداری موضوع مطرح وبه علت سیل نامه های غرض ورزانه وتلفنهای مرموزانه نابخردان موضوع راکد ماند ودکتر محققی هم منصرف از کرده خویش

چه کسی سئوالاهای ما را پاسخگوست؟؟

-چرا تا ورامین 220 کیلومتر وتا گرمسار 180 کیلومتر بیابان برهوت حاضر نیستند یک متر فضا برای ورود بخش خصوصی به اطراف این آستانه برای احداث مراکز اقامتی اختصاص دهند؟؟

-باعنایت به اینکه زائران این آستان مقدس فصلی هستند وهر کس ریسک سرمایه گزاری را در این اماکن بجان نمی خرد،چرا حال که یک همشهری خیر اعلام آمادگی نمود با وی چنین برخورد نمودند؟؟

-چرا با زائران ومسافران امروزی همان رفتارومیهمان نوازی می شود که با زائران 42 سال پیش میشد؟ وهمان مکان اقامتی در اختیار آنان قرار میگیرد؟؟

-گرچه از آن مغرض بیگانه که انگار با این مکان ومردمش غرض داشت انتظار نبود ،ولی جای سئوال اینجاست که همشهریانی که ادعای دلسوزیشان تا اوج بلندای کرکس را هم سوزانده«!!!» علت مخالفتشان چه بود؟؟

- به نظر شما آیا جرم بود که یک مکان آبرومند ودر خور شخصیت زائران در این کویر سوزنده احداث می شد تا مسافران خسته را آرامشی باشد وسرپناهی؟؟؟