ورزشکاران را چه کسی باید دریابد

مرتضی عباسیان 27 ساله ساکن شهر بادرود مدت 15 سال است که در رشته پاورلیفتینگ  مشغول فعالیت است . نامبرده بارها در مسابقات بین المللی  پارولیفتینگ و آسیایی و کشوری و استانی بر سکوی قهرمانی ایستاده  وبرای کشور  واستان  و منطقه افتخار آفرینی کرده است .

مرتضی عباسیان زیر نظر مربی برجسته کشوری آقای رحیم عسگری تمرینات خود را اغاز کرد وبعدها نیز آموخته های خویش را بدون هیچ چشم داشتی در اختیار جوانان منطقه قرار داد

قهرمانی در مسابقات پارولیفتینگ آسیا در فیلیپین ؛ نائب قهرمانی در سال 2012 گرجستان ؛ قهرمانی چندین دوره مسابقات شهرستانی ؛ استانی ؛ قهرمانی در مسابقات  قوی ترین مردان کویر ؛ دعوت به تیم ملی  و عضو یت در تیم ملی به مدت 4 سال پیاپی ؛ داور درجه یک ملی کمیته پاورلیفتینگ ؛ مربی رسمی فدراسیون بدنسازی و پرورش اندام از جمله افتخارات این ورزشکار بادرودی است .

ایشان هم اکنون با راه اندازی باشگاه بدنسازی با نام پوریای ولی در بادرود در حال تمرین دادن به علاقمندان این رشته است

ایشان در خصوص مشکلات پیش رو ی خود گفت مخارج سنگین روز مره به خاطر تمرینات ویژه این رشته و دوره های خاص غذایی با هزینه حدود 1 میلیون تومان در هر ماه ، هزینه در خصوص اعزام به مسابقات خارجی حدود 11 میلیون تومان  ( اخذ وام از بانک) ؛ عدم توجه مسوولان ورزشی و اجرایی استان و شهرستان و بخش در هر دوره از مسابقات ( حتی یک خسته نباشید خشک و خالی هم نکردند ) ، اعزام به مسابقات قهرمانی جهانی در کشور گرجستان با انجام تمرینات بدنی و رژیم  غذایی  سخت با هزینه 14 میلیون تومانی علی رغم کسب مقام نائب قهرمانی در رشته لیفت  وعنوان سومی در پرس سینه از جمله مشکلاتی بود که با آن مواجه بودم . هر چند در این مراحل بعضا هدایایی ناچیز که نا گفتنش بهتر از گفتنش است از سوی برخی از مسوولان شهر به بنده اهداء گردید .

مرتضی عباسیان این قهرمان محجوب بادرود در ادامه گفت در حال حاضر دستگاههای بدنسازی باشگاه مستهلک  وفرسوده  شده اند و علی رغم نامه نگاری ومکاتبات فراوانی در راستای ارائه تسهیلات وام به صورت بلند مدت جهت خرید تجهیزات  وامکانات پیشرفته بدنسازی  که با ادارات مربوطه انجام داده ام ولی متاسفانه موفق نبوده ام و هیچ مقام مسوولی در این زمینه بنده را حمایت و کمک نکرده است .

ایشان کم تحرکی و عدم آگاهی نسبت به ورزش را عامل بیماری های فراوان در زنان و مردان منطقه دانست وخواستار توجه خاص مسوولان به این امر شد  .

عباسیان تاکید کرد  در صورت عدم حمایت جدی مسولان شهرستان و بخش ، ناگزیر خواهد بود برای امرار معاش خود باشگاه فرهنگی ورزشی پوریای ولی بادرود را به قهوه خانه سنتی تغییر دهد و برای تامین هزینه های قبلی خود از این راه مخارج را فراهم آورد .

مرتضی عباسیان با یک عبارت " ورزش قهرمانی در بادرود مساوی با بدبختی  و ورشکستگی و بی توجهی مسوولان " درد دل های خود را به  پایان برد .

انتظار می رود مسوولان  وکسانی که به هر طریق ممکن دستی برآتش دارند ، گرهی از گره های موجود این ورزشکار را باز کنند تا همچنان در عرصه ورزش افتخار آفرین باشد