اینجا هم بادرود دیگری است

... سفر به روستای رویایی بادرود ... 

برگرفته از یادداشتهای آقای ذبیح اله صولتیان بادرودی 

وارد شهر زیبای فیروزکوه در استان تهران شدیم . شهری که 120 کیلومتر با تهــران فــاصــله دارد از یک راننده تاکسی آدرس روستای بادرود راپرسیدیم نشانی روستا را در ابتدای جاده فیــروزکوه به تهران دادنـد. به اشتیاق دیدار با روستائی که همنام شهر خوب خودمان است بــــــا ســرعت راه خروجی فیــروزکوه را طی کردیم و از آنجا مسافت جاده خلوت وآرام 12 کیلومتـــری فــــرعی را راندیم تا برسر دوراهی جـــاده تابلو سبز رنگی که عبارت«امامزاده محمو د ومحـمـد روستای بادرود  5/2 کیــلومتر »نصب شده بود مـا را وارد بادرود کرد .کشاورزان بــادرودی مــشغول دروکردن محصول عدس بودند به سراغ «آقای بادرودی» که کشاورز آن دیار واز بســــتگان رئــیس شورا بود رفتیم واز روستا برایمان گفتنیها گفت . بادرود دارای 100 نفر سکنه است روستائی در دل کوهستان با آب وهوای سرد ودلچسب . درختان گردو ، آلو وزردآلو در تمام کوچه های روستا به تو سلام می دادند .آقای بادرودی می گوید قبلاء نام روستای ما جاجرود بود ولی بعدها نمی دانیم به چه علت بادرود شد . گرچه روستا از توابع استان پایتخت است ولی مردمان روستا با گویش مازندرانی صحبت می کنند . روستا دارای دو امامزاده با گنبد کوچکی بودندکه پوشش گنبد را سیمان سفید تشکیل داده بود وداخل گنبد صورت چندین قبر منسوب به امامزادگان وجود داشت که در جوار سرچشمه روستا مدفونند . در فاصله چند متری بنای گنبد،نمای برج سنگی زیبای که مربوط به قرن 7 هجری قمری است که از آثار معماری ایلخانیان محسوب می شودتوجه هر رهگذری را بخود جلب میکند .از خواربارفروش روستای بادرود پرسیدم آیا بادرود دیگری را می شناسید ؟ با خوش روئی می گوید بله در نزدیکی های کاشان ونطنز شهری بنام بادرود وجوددارد که گاهی از تلویزیون آن را دیده ایم . باخوشحالی از شنیدن موضوع ،خودم را معرفی کرده وچند سی دی فیلم معرفی  شهربادرود را به او تقدیم می کنم  وبه قصد زیارت امامزاده محمد ومحمود کوچه های باریک روستا را طی می کنم . درجوار امامزاده نهر بزرگ آبی جاری است وپیاله هائی را با زنجیر به تنه درختان تنومند چنار بسته اند تا رهگذران از آب گوارای روستا استفاده کنند. در مسیر، فروشندگی مواد نفتی وچند مغازه کوچک ودفتر پستی توجه مرا جلب می کند. وبادرود آرام وساکت به حیات خویش ادامه میدهد. ضمن دیدار وگفتگو با چند زن ومرد وکودک بادرودی ،با بادرود ومردمان با صفایش خداحافظی وبرای دیدن تنگه واشی روستای جلیزجند در 5 کیلومتری بادرود با راهنمایی یکی از مسافران  راهی آن روستا می شوم مکانی بسیار زیبا وجذاب که هم از مواهب طبیعی گردشگری شامل دره ، آبشار ورودخانه وهم مواهب تاریخی درقالب سنگ نوشته ها وطراحی های حک شده برروی صخره های ستبر کوه از دوران فتحلعی شاه قاجار بجا مانده، برخورداراست.

بازدید از این دو روستای زیبارا که درست در مسیر تهران – شمال (ازجاده دماوند وفیروزکوه) قرار دارد را به همه همسفران مهربادرود توصیه می کنم.