مسابقه حسینیه سازی

مسابقه حسینیه سازی ،اعتیاد وورزش  

در روزگاری که بنا به گفته خود مسئولین محترم میانگین دسترسی یک معتاد به شیشه، کراک  و تریاک کمتر از ده دقیقه می باشد( که البته این آمار شاید در بادرود به دلیل نبود ترافیک و شبکه فعال توزیع مواد کمتر از 5 دقیقه است) بهتر است مسئولین تلاش کنند که دریابند میانگین دسترسی به یک سالن ورزش به چه میزانی است. مثلاً همین الان یک مسئول تصمیم بگیرد که یک ساعتی در سالنی فوتبال بازی کند بدون الهام گیری از عوالم غیب و دست های پشت پرده این پروسه حداقل یک یا دو روز طول می کشد آن هم در روزهای غیرتعطیل و خلوت!!! اما همین مسئول اگر تصمیم بگیرد مواد مصرف کند می تواند امیدوار باشد در عرض 5 دقیقه تمام امکانات و تسهیلات آن از طریق شبکه های فعال در منطقه میسر می شود. حال خودتان قضاوت کنید که انتظار دارید میزان تمایل به ورزش در جامعه بیشتر باشد یا تمایل به اعتیاد!!! شهر 20 هزار نفری بادرود با این همه جوان عاشق ورزش تنها دارای یک سالن فوتبال می باشد و فوتبالدوستان عزیز به دلیل عدم برنامه ریزی مناسب و نبود امکانات کافی با مشکلات زیادی مواجه هستند و گوش شنوایی هم برای شنیدن شکایت های آنان وجود ندارد. سالن قدیمی ورزش بادرود به دلایل نامعلوم و به بهانه تعمیر یک سالی است که بدون استفاده مانده و علاقمندان برای اجاره کردن یک ساعت سالن باید از روزها قبل و با مکافات بسیار زیادی برای این امر اقدام کنند. البته دولت محترم دهم هرچند غیرکارشناسانه ولی در اقدامی قابل توجه اقدام به ساخت سالن های ورزشی در روستاهای کوچک نمود که اکثر این سالن ها در مراحل پایانی کار به دلایل نامعلوم نیمه کاره رها شده اند و شاهد هستیم جوانان علاقمند آن روستاها مسافت زیادی را برای استفاده از این  امکانات می پیمایند. داستان استخر بادرود هم که سر درازی دارد و کم کم به افسانه تبدیل می شود، جای خود را دارد و چندین سال است که جوانان به عشق افتتاح این پروژه روز خود را شب می کنند. جدا از کمبود این امکانات نوع مدیریت و اداره این مکان ها نیز جای بحث دارد و متاسفانه نظارت کافی و موثری برای اداره آن وجود ندارد که بهتر است مسئولین محترم فکری به حال این مشکل نیز بکنند.

تمام این مشکلات در حالی است که مسابقه حسینیه سازی در بادرود چندسالی است رونق گرفته و تمامی محله ها با دریافت حق ماهانه و هزینه های بسیار در حال گسترش و افزایش تعداد حسینیه هایی هستند که هرچند وجودشان برای همه مقدس و عزیز است ولی آدم را به این فکر وامی دارد که واقعا خدواند و خود حضرت امام حسین راضی است که به جای در پیش گرفتن اخلاق حسینی و کرامت انسانی تمام وقتمان را صرف ساخت حسینیه هایی کنیم که اکثرا فقط در ده روز محرم کاربرد دارند و متاسفانه باز هم شاهد هستیم که با وجود افزایش تعداد حسینیه و مسجد و ... هرسال بر تعداد جوانان معتاد و معظلات اجتماعی شهر افزوده می شود. هرچند عنوان کردن این مسایل در میان مسئولین و بزرگان به خصوص هیئتی های محترم چیزی جز نیشخند و اتهام به کفر و ضدیت با دین به دنبال ندارد اما می گویم و می نویسم شاید ... 

منبع: وبلاگ کویر بادرود