بادرودیها آب نمک میخورند

چرا زاینده رود به بادرود نرسید؟   

 

یک دهه تلاش دکتر باغبانیان برای انتقال آب از زاینده رود به نطنز وبادرود تا بدانجا پیش رفت که در مجلس شورای اسلامی در سال 1385 طرح انتقال آب زاینده رود به نطنز وبادرود برای تخصیص اعتبار به تصویب رسید . درسال 1386 که آخرین سال دوره نمایندگی دکتر باغبانیان بود طی سفر شهرستانی استاندار وقت ودر جلسه شورای اداری مرکز شهرستان یکی از مهمترین مصوبات این شورا همین طرح انتقال آب زاینده رود بود .متعاقب آن با اعتبار تخصیصی مجری این طرح عظیم به جای اداره آب وفاضلاب استان ،اداره کل آب منطقه ای شناخته شده وضمن اینکه طرح انتقال از مسیر شاهین شهر در امتداد اتوبان فعلی اصفهان-بادرود تشخیص داده شده ولی پیگیریها حاکی از آن بود که به جای صرف اعتبار در بخش مذکور سازمان آب منطقه ای به بهانه افزایش میزان آب دهی ، اعتبار خاص شهرستان را صرف مرمت وبهسازی تونل چشمه لنگان کرده واز آن تاریخ به بعد سر رشته کلاف اعتبار  آبرسانی به این شهرستان کماکان گم شده است ومعلوم نیست کی پیگیر این مهم است.

در این بین چند سئوال مهم مطرح است

1-   چرا از یزد تا کاشان (مسافت 370 کیلومتر) کلیه شهر ها وروستاهای این مسیراز جمله یزد –میبد – اردکان –عقدا-نائین-اردستان- زواره -کاشان از آب زاینده رود استفاده می کنند بجز نطنز وبادرود؟

2-   از نماینده محترم فعلی مردم منطقه در مجلس انتظار می رود دستور پیگیری را صادر ویا چنانچه سوابقی از پیگیری موضوع وجود دارد به اطلاع مردم شریف برسانند.

3-      بدنیست بدانید در طی سالهای اخیر نطنز با کمبود آب شرب مواجه ومردم بادرود هم از طعم آب شور بهره میگیرند .

4-   آیا با تخصیص اعتباری نمی توان با ایجاد تصفیه خانه در مسیر آب شرب موجود بادرود قدری از املاح موجود این آب را کنترل کرد؟

5-   آیا تصور نمیکنید بروز وشایعه گسترده بیماریهای معدوی وکلیوی طی سالهای اخیر ناشی از مصرف این آب پر از املاح باشد؟ 

 

تصاویر فوق نشان از کارکرد یک کولر با آب بادرود در مدت سه ماه ونیم تابستان را نشان می دهد.