بخشدار بادرود در جمع مردم اریسمان

 عبدالله صابری بخشدار بخش بادرود
دیشب با حضور در مسجد جامع اریسمان، ضمن شرکت در نماز جماعت مغرب و عشاء در جمع صمیمی نمازگزاران این مسجد به ایراد سخنرانی پرداخت.
وی در ابتدای سخنان خود ضمن تبریک سال نو و نیز تسلیت ایام شهادت دردانه خلقت حضرت فاطمه زهرا (س) به عموم هموطنان عزیز، به توصیف ویژگی ممتاز و برجسته اریسمان در منطقه پرداخت و گفت: اریسمان مهد علم، تدین و تمدن می باشد و به خاطر این تمدنی که به همراه خود داشته و دارد، به این منطقه، شهرستان و حتی استان ما هویت ویژه ای بخشیده است.

صابری با بیان این مطلب که سال گذشته برای ملت ما سالی پر ازافتخارات ملی و بین المللی در تمامی عرصه ها بود، اظهار داشت: آنچه که کام مردم خوب ما را در شب عید تلخ کرد، وضعیت سخت اقتصادی حاصل از اعمال فشار و تحریم های اقتصادی از سوی استکبار جهانی در بین آحاد ملت ایران بود که قطعاً این خواب آشفته آنها با لطف خدا، عنایت آقا امام زمان (عج) و دعای خانواده  معزز و معظم شهدا تعبیر نخواهد شد.

بخشدار بخش  بادرود در بخش دیگری از صحبت های خود، با اشاره به نامگذاری سال ۹۲ به نام حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی، به چگونگی تحقق و خلق حماسه اقتصادی در کشور پرداخت و تأکید کرد: کاربرد واژه حماسه حساسیت ها را بیشتر و مسئولیت همه ما را سنگین تر می کند که مطمئناً با ایمان قوی که همواره در نزد ملت ایران موجود بوده و هست و نیز با رعایت قناعت و دوری از چشم به هم چشمی بین یکدیگر، می تواند ما را در راه رسیدن به تحقق حماسه اقتصادی کمک و یاری نماید.

وی افزود: یکی از نمونه های بارز خلق حماسه سیاسی، حضور گسترده مردم در انتخابات مختلف می باشد که در همین راستا مقام معظم رهبری در فرمایشات ارزنده خود در پیام نوروزی امسال و نیز در سخنرانی ابتدای سال جدید در مشهد مقدس با تاکید بر نکاتی همچون لزوم حضور گسترده مردم در انتخابات، منحصر نبودن حق انتخابات به یک گروه خاص و نیز پرهیز از بداخلاقی و رعایت اخلاق اسلامی می تواند ما را به خلق و تحقق حماسه سیاسی در کشور رهنمون سازد.

صابری در ادامه به ورود خیل عظیم مسافرین نوروزی به منطقه اشاره کرد و اظهار داشت: در ایام نوروز شاهد ورود خیل عظیم مسافرین و میهمانان نوروزی به منطقه و به خصوص برای امامزاده آقا علی عباس (ع) و شاهزاده محمد (ص) بودیم که جا دارد به نوبه خود از کلیه کسانی که حتی یک قدم کوچک در راه خدمت و پذیرایی از این عزیزان برداشته اند صمیمانه تشکر و قدردانی نماییم.
صابری، سه فاکتور مهم برای نقد منصفانه اعضای شورا را شناخت نکاتی همچون اختیار، اعتبار و مصالح دانست و اظهار کرد: در نقد اعضای شورا و دهیاران، ابتدا باید جایگاه آنها را شناخته و سپس با آگاهی از میزان اعتبار و همچنین شناخت مصالح و موانع پیش روی خدمت و فعالیت آنها، به نقد اعضای شورا و دهیاران بپردازیم که در غیر این صورت نقد ما از جاده انصاف و عدالت خارج شده است.

بخشدار بخش یادرود در پایان تصریح کرد: ضمن تشکر از کلیه فعالان عرصه خبر و اطلاع رسانی و به خصوص فعالان فضای مجازی و اینترنت که زحمات زیادی را برای نشر اخبار و رویدادهای منطقه متحمل می شوند، از آنها در خواست می کنیم که در سایت ها و وبلاگ های خبری و تحلیلی خود، از ثبت و تآیید نظراتی که از روی امیال شخصی خویش موجبات هتک حرمت مسئولین مختلف و نیز تنش آفرینی در تعاملات اجتماعی منطقه را فراهم می آورند، جداً خودداری نمایند.      
اریسمان نیوز

سفر به آبشار مارگون

برای رفتن به آبشار مارگون اگر از شیراز قصد دیدار از این آبشار زیبا را دارید باید مسیر شهرستان سپیدان را در پیش بگیرید . شهرستان سپیدان حدود 75 کیلومتری شیراز قرار دارد. سپیدان مرکز شهر اردکان است.متأسفانه چرا نام اردکان جایگزین نام زیبای سپیدان شده است، بی اطلاعم. برای تماشای این آبشار زیبا باید مسیر 45 کیلومتری سپیدان تا روستای مارگون را طی کنید .

اگر از یاسوج قصد رفتن به این مکان زیبا را دارید بایستی جاده یاسوج-کاکان را در پیش گیرید که این مسیر هم 60 کیلومتر راه زیبای کوهستانی را بایستی طی کنید

آبشار در روستای مارگون قرار دارد.در بین آبشارهایی که تاکنون از نزدیک دیده ام نظیرآبشار آب سفید(الیگودرز)،کبودال(علی آبادکتول)،جواهرده(رامسر)، آب پری(رویان)،سمیرم، آب ملخ، بی بی سیدان و...، این آبشار از زیباترین آبشارهای ایران است. در ابتدای روستا پارکینگ هائی برای ماشین ها پیش بینی شده وراه پیاده روی

ادامه مطلب « باد صبا»

پیشینه سکونت و استقرار جمعیت در بادرود

در یشت های اوستا، از کلمه باد به نام «وات» و «واد» یاد شده، در گویش امروزه مردم بادرود هم کلمه باد را به صورت «واد» تلفظ می کنند. در زبان سانسکریت، عنصر باد را پروردگار و ایزد مخصوص دانسته و اوست که نذورات را می پذیرد. دوت وایت هاوس در کتاب «نخستین شهری» از باد به عنوان یکی از چهارده شهر مهم دوران دودمان های اولیه ایران در 2500 سال پیش از میلاد نام برده است. دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد از حمله آشورناسیراپال (پادشاه آشور) به باد خبر داده است

    از نشانه های فرهنگی قدمت منطقه می توان به گویش (زبان محلی) مردم منطقه اشاره کرد که خوشبختانه سالم مانده است. گویش بادرودی که به عقیده زبان شناسان جزء زبان های بکر ایران مرکزی محسوب میشود، ریشه در زبان باستانی پهلوی اشکانی دارد (مصاحبه با فریدون جنیدی، ایرانشناس و استاد زبان های باستانی ایران) و آنرا جزء شاخه های زبان راجی قدیم دانسته اند [11]. این گویش البته در خالدآباد و سه روستای فمی، ده آباد و متین آباد با اندکی لهجه متفاوت ادا می شود.

    اکتشافات «سایت اریسمان بادرود»، مربوط به هزاره پنجم قبل از میلاد، اولین زیستگاهی که در آن کارگاههای ذوب فلزات برقرار بوده است را نشان می دهد و این بزرگترین پشتوانه مدنیت این شهر و منطقه است

     کهنسالان عقیده دارند که نام این محل، نخست شاه آباد بوده و به مرور به باد و سپس بادرود مشهور شده است، برخی نیز معتقدند نام نخستین آن بادافشان بوده است، در کتاب «تحفة الفقرا» صفاالسلطنه آمده است: «قریه باد که اسم اصلی آن بادافشان است و از قراری که می گویند شهری بوده که چهار فرسخ طول و عرض داشته است» [12]. از قدیمی ترین مآخذی که نام این مکان در آن یاد شده می توان به کتاب اعلاق النفیسه ابن رسته اصفهانی اشاره کرد که به سال290 ه.ق تالیف شده، در آن کتاب منازل بین جاده اصفهان تا ری و فواصل آنها را برشمرده است. بدین شرح که: از اصفهان تا برخوار، سه فرسخ، از برخوار تا رباط وز، هفت فرسخ، از رباط وز تا طرق، پنج فرسخ، از طرق تا اصفاهه، شش فرسخ، از اصفاهه تا دکان، پنج فرسخ، از دکان تا باد پنج فرسخ، از باد تا ابروز پنج فرسخ و ... .

   در کتاب «ترجمه محاسن اصفهان¹» در ذکر استادان متبحر در علم نحو و اعراب و فحول شعرای سخن منقّح در باب متقدمان، از ابوعبدالله بادی، ابوعلی بادی و ابوحاتم محمد حسن بادی نام برده است

    در کتاب مُعْجَمُ البُلدان یاقوت حموی نیز از باد اینگونه یاد شده است: «باذ من قری اصبهان و قیل من قری جرباذقان ینسب الیها الحسن بن سعد بن الحسن الفقیه الباذی مات بعد سنة ثلاث و ستَّمائه»؛ ترجمه «باد از آبادیهای اصفهان است و گفته شده از آبادی های گلپایگان است، حسن بن سعد بن حسن فقیه بادی که در سال 603 ه.ق درگذشت منسوب بدانجاست

    در کتاب نقاوة الآثار تالیف محمود بن هدایت الله افوشته ای از کشتار فجیع مردم باد توسط مرتضی قلی خان پُرناک اینگونه یاد شده است:

      «... القصه خان عالی شأن را چون از هیچ جا تیر اراده به هدف مقصود نرسید، از این سبب کمال دماغ خشکی به هم رسانیده، اعراض بی نهایت بر طبیعتش مستولی گشته و بعد از آنکه بعضی از توابع کاشان را غارت کرده بود متوجه ولایت نطنز شد و بعضی از قریه و مزارع آنجا را خراب کرده مردم قریه باد، که از بلوک گرمسیر نطنز است از بیم آن سپاه به بوم کنی پناه جستند و بعضی از لشکریان پی به ایشان برده آن جماعت را از جهت حصول مال، تکلیف بیرون آمدن کردند و ایشان به توهم آزارو کشتن از آن غار قبول بیرون آمدن نکردند، آخرالامر آن ظالم، چند کاه بسیار جمع آورده و در آنجا ریختند و آتش در آن زدند و موازی دویست نفر از پیر و جوان و اطفال و زنان در آن بوم کن، از کاه دود مردند.

     بعد از آن خان عالمیکان به موضع موغار که از اعمال اردستان است عبور فرموده آن قریه را نیز دریافت و از آنجا به راه بیابان متوجه اِلَکاء خود شدند. چون یک منزل از سمنان گذشت، شبی قلنجی صعب کرده، اطبّا را حاضر می ساختند اجل پیش دستی کرده بساط زندگانیش در نوردید».

  یادآور می شود که این اتفاق در زمان پادشاهی سلطان محمد پدر شاه عباس اول صفوی روی داده است.

در مجموعه ناصری² نسخه خطی، در بخش جغرافیای اصفهان و نطنز از «باد» چنین یاد کرده است:

      «باد که تا قصبه نطنز چهار فرسخ است عرض و طول اراضی آن دو فرسخ در دو فرسخ است». آب باد از رودخانه برزرود است؛ در حقیقت از دو رودخانه است یکی سمت برزرود و یکی در سمت چیمه رود، زیر قریه هنجن یکی می شود، قریب یک فرسخ زیر هنجن دو رشته قنات هم حفر شده که آب آن دو رشته قنات هم داخل رودخانه می شود و از هنجن تا باد چهار فرسخ است. تخمیناً باد، سیصد در خانه می شود. محصول شتوی جو شیرین و تریاک، صیفی جوزق (پنبه) و ماش و تنباکو. هوای آنجا گرمسیر که در فصل تابستان خیلی گرم می شود.

    خربزه، گرمک، طالبی و هندوانه بهاره از کاشان زودتر می رسد. سر راه «دارالعباد یزد» و کرمان واقع است و امامزاده ای هست مشهور به علی عباس، مساحت آن تا باد دو فرسخ است. میان ریگ واقع شده، فرزند امام موسی کاظم (ع) بسیار با معجز و کرامت است که احدی جرأت آن ندارد که در امامزاده قسم یاد کند. بعض کسان قسم خوردند، مال و جان آنها از بین رفت. برگ ابریشم هم دارد»

بخشی از مقاله مهندس سعید صالحیان

سلام، شروعی دیگر

با آرزوی شادکامی وشادباشی دیگر به مناسبت آغاز سال نو وبه امید به شادمانی پشت سر گذاشتن جشن نوروز باستانی، به کمک ایزد بزرگ وتوانا ، در سال جدید با مطالب جدیدی انشاء الله فعالیت این تارنگار که متعلق به همه شما کاربران گرامی بویژه همشهریان بزرگوار است را آغاز خواهیم کرد . منتظر اخبار، تحلیلها وگزارشات متنوع ما باشید

6فروردین(14جمادی الاول)شهادت حضرت آقاعلی عباس(ع)

امامزادگان آقاعلی عباس(ع) و شاهزاده محمد(ع) فرزندان امام موسی کاظم(ع)

نام: علی عبّاس - محمّد

کنیه: ابا ایّوب - ابا اسحاق

پدر:  امام موسی بن جعفر (ع)

مادر: امّ ولد

محل تولد:  مدینه

زمان هجرت به ایران:  سال دویست  سه هجری

مسیر هجرت: مدینه - کویت - بصره - اهواز - شیراز - کاشان - بادافشان( بادرود)

زمان شهادت: چهاردهم جمادی الاول سال دویست وسه هجری

امامزادگان آقاعلی عباس(ع) و شاهزاده محمد(ع) ، به دنبال ولایتعهدی امام علی ابن موسی الرضا(ع) در طوس ، خاندان عصمت و طهارت(ع) به امید نجات از ظلم حاکمین مامون و به شوق دیدار و زندگی در جوار امام رضا(ع)گروه گروه راهی طوس شدند . این دو بزرگوار نیز که از فرزندان امام موسی کاظم(ع) بودند  به همراه تعدادی از سادات و دوستداران خود ، در حالی که گویا به طرف خراسان می رفته اند ، یا پس از متفرق شدن همراهان احمد بن موسی(ع) از ری ، به حوالی کاشان وارد شدند ، عبدالجبار طبرسی که یکی از دوستداران اهل بیت(ع) بود و بر آن سرزمین حکومت میکرد ، از آنان استقبال به عمل آورد و آنها را هفده شبانه روز در خانه خود میهمان نمود ، و حرکت آنان را به طرف طوس صلاح ندانست ، ناچار آنان و همراهان در کاشان و حوالی آن ماندند و بعد به طرف باد افشان که امروز بادرود نام گرفته روانه شدند . حاکم این نواحی هم به حضور آنان رسید و احترام لازم را معمول داشت ، اما وقتی روز چهارشنبه ، هفتم ربیع الاول یعنی هشت روز بعد از شهادت امام رضا(ع) خبر این حادثه به گوش آنان رسید ، آنان لباس سیاه پوشیدند و تا مدت چهل روز به عزاداری مشغول شدند .

پس از این مرحله آنان تصمیم گرفتند این منطقه را ترک کنند و به وطن خویش مدینه مراجعت نمایند ، ولی جاسوسان حکومت ، خبر حرکت آنان و همراهان را به عنوان یک حرکت انتقام جویانه و درگیری با مامون بگوش آن رساندند و مامون هم دستور داد ماموران حکومت آنان را سرکوب نمایند .

ظاهراً روز چهاردهم جمادی الاول ، یعنی حدود شصت و شش روز از شهادت امام رضا(ع) گذشته بود ، و آن بزرگواران در حال کوچ کردن از بادافشان بودند ، که سپاه مامون آنان را به محاصره خود در آوردند ، آقاعلی عباس(ع) و محمد(ع) هم با همراهان و یاران خویش آماده دفاع و جنگ شدند ، در این درگیری که چند روز ادامه داشت ، تعدادی از یاران آنان شهید شدند ، تا اینکه به خاطر کمی یاران و در مقابل کثرت سپاه دشمن ، ضمن دفاع و مقاومت فراوان ، آنان در منطقه پشت قلعه بادرود از پای در آمده شربت شهادت نوشیدند .

شیخ محمد حسن مولوی قندهاری(که شهید آیت الله دستغیب در کتاب داستان های شگفت ، کرامات و حکایات مختلفی از او نقل کرده است) درباره مقام آقاعلی عباس(ع) فرمود : منزلت آقا علی عباس(ع) در این منطقه مانند منزلت سید محمد(ع) است در عراق . (سید محمد(ع) فرزند امام هادی(ع) ، که مرقدش در نزدیکی شهر سامرا در کشور عراق است . مزارش مشهور به جلالت شان و بروز کرامات معروف است)

بارگاه ملکوتی آستان مقدس این امامزادگان(ع) در پهنه کویر منطقه  بادرود در 140 کیلومتری شمال اصفهان ، 300 کیلومتری تهران ، 65 کیلومتری شرق کاشان ، 60 کیلومتری غرب اردستان  واقع گردیده است .

سال نو ایدون باد