دژ گبری بادرود

نمائی از قلعه باد در سال 1348،عکس از خسرو خبیری
قلعه گبری بادرود با قدمتی به بلندای تاریخ بدست نااهلان وکج اندیشان در سال 1358 بطور کامل تخریب گردید.

گویند سیاست غرض ورزانه رئیس ومسئولان وقت اداره آموزش وپرورش شهرستان وهمراهی عده ای از همشهری نماها با طرح تخریب قلعه وساخت دو واحد آموزشگاهی در این مکان ، تخریب این قلعه زیبا را رقم زد.

دژ بزرگ بادرود را از این جهت که در قبل از اسلام ساخته شده بود بنام قلعه گبری(زرتشتی) می نامیدند(فرهنگنامه دهخدا ، ذیل کلمه بادرود)قلعه در 4 طبقه با خشت خام ساخته شده بود وهر خانواری در باد دارای یک اتاقکی که سر پناه خانوادگی شان بود سکونت داشت.

قلعه گبری بادرود دارای 12 برج دیده بانی وباروهای محکم واستوار به ارتفاع 14 متر بوده. درب قلعه با چوب گردو وبا ورقهای پولادی ومیخهای آهنی محکم شده بود تا از هر گونه آتش سوزی مصون بماند.

در تخریب قلعه تعداد زیادی خمره حاوی سکه هائی از جنس نقره وتتانیوم کشف گردید که حدود 12 نوع آن که حک شده به ضرب سلطان خاقان الدین ناصر الدین شاه قاجار و ضرب رشت وکاشان واستانبول و اصفهان برروی آن حک شده بود،مکشوف گردید.

نمونه های سکه قدیمی بادرود

قلعه باد مربع شکل بود وعرض وطولی به تقریب 300 در 300 متر را در مرکز بادرود آن روز را در بر گرفته بود.

تنها اندکی از باروی مستحکم قلعه در کوچه قلعه روبروی در ورودی مدرسه نوبنیاد(زینبیه) بر جا مانده است وبس...

آب انبار قلعه

کاش اندکی گذشتگان ما عاقلانه در تخریب این بنا ومجموعه آب انبار قلعه، آب انبار ممه، مسجد قلعه، آب انبار حاج اسدالله ودهها خانه تاریخی دیگر تصمیم میگرفتند تا اینک بادرود 7 هزار ساله به وجود این آثار پیشینیانش می بالید